• 

• Familyası : Caryophllaceae
• Anavatanı : Karanfilin anavatanı Akdeniz bölgesidir.
• Çiçeklenme Zamanı : Haziran Ağustos aylarında çiçek açar.
• Çiçek Rengi : Kırmızı,sarı,beyaz,pembe,alacalıdır.
• Üretim : Ülkemizde genellikle çiçekli karanfil bitkilerinin yan sürgünleri çelik olarak kullanılmaktadır. Karanfil fidesi elde etmek için anaç bitkiden alınan çeliklerin boyu 12–15 cm olmalıdır. Anaç bitkinin dip kısımdan iki çift yaprak bırakarak çelik alımı gerçekleştirilir. Çelikler elle alınır. Çelikler sisleme altında köklendirilir. Köklendirme ortamında kum, perlit, torf gibi harçlar kullanılır. Köklendirme ortamında 3 x 3 cm aralıklarla m2 ye 1100 çelik dikilebilir. Kullanılan harç karışımları (perlit dışındakiler) steril edilmelidir. Çelikler dikim öncesinde NAA ve IBA gibi köklenmeyi teşvik edici maddelerle muamele edilmelidir.
• Uç Alma İşlemi: Karanfil dikildikten sonra tepe uzamaya başlar. Bu dönemde yan kardeşlerin gelişimini sağlamak, böylelikle çiçek verimini artırmak için sürgün ucu dipten itibaren 5-6. yaprak çifti üzerinden elle kırılarak koparılır. Bu işleme uç alma denir. Uç alma işleminden sonra yaprak koltuklarından yeni sürgünler çıkar. Bu sürgünlerde de ikinci bir uç alma işlemi yapılabilir. Kopma işlemi olmuyor ise, uç alma zamanı gelmemiş demektir.
• Sulama : Dikimin ertesi gününden itibaren sulama çok daha önem kazanır. İlk 15-20 gün yalnız yağmurlama sulama uygulanır. Dikimden yaklaşık 15-20 gün sonra yeni kökler toprağa iyice tutunmuş olur. Bu dönemden itibaren damlama sulamaya geçilir.
• Karanfilde tutum aşamasından sonra yaprakların ıslanması istenmez. Hava şarlarına ve toprak yapısına göre sulama sıklığı ve miktarı ayarlanır. Sulamada dikkat edilecek konu fideyi kurutmamak, toprağı da aşırı çamur yapmaktadır.