Anavatanı : Orta ve Güney Amerika il Yeni Zellanda’dır.
Tanımı : Küpe çiçeği türlerinin küpeye benzeyen çiçekleri bulunmaktadır. Evlerin pencerelerini süsleyen zarif görünüşlü, çok yıllık, genelde kışın yapraklarını döken, ağaç, ağaççık, çalı ile çok yıllık otsu formda gelişen bitkilerdir.
Çiçek Rengi : Portakal renginden beyaz, pembe, kırmızı ve mora çalan mavi ve eflatuna kadar çeşitli renklerdedir.
İklim : Küpe çiçeği doğrudan güneş ışığına maruz kaldıklarında yaprak ve çiçek dökülmeleri görülür. Yüksek orantılı nem (% 70) ister. Don olaylarına çok duyarlı olan küpe çiçeklerini Güney Ege ve Akdeniz Bölgelerimizin kıyı kesimlerinde, sert rüzgârlardan korunmalı yerlerde yetiştirilmesi uygundur.
Toprak : Küpe çiçekleri suyu iyi akıntılı (süzek) ve organik madde içeriği zengin, nemi iyi koruyabilen toprakları sever. Funda, gübre ve bahçe toprağının karışımı harçları sever. Ağır sıkı topraklarda küpe çiçekleri fazla uzun ömürlü olmaz her an kökler çürüyebilir ölebilir.
Budama : ilkbaharda taze dallar üç boğumlu olduktan sonra tepelerini kırparsanız fazla dallı budaklı olur buda daha fazla çiçek açmasını sağlar.
Üretim : Küpe çiçeği üretimi tohum ve çelik ile yapılır. Küpe çiçekleri ilkbahar mevsiminde (mart veya nisan ayında) 15-24 derece sıcaklıklarda ekilen tohumlarıyla üretilir. Başlıca üretim şekli çelikledir. Çelikler; ilkbahar ya da sonbahar mevsiminde üzerinde çiçek bulunmayan uç sürgünlerinden 7,5-10 cm uzunluğunda alınır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kum karışımında köklendirilir. Ortam sıcaklığı 16°C dolayında tutulursa, çelikler 10-15 günde köklenir.
Bakım : Yüksek orantılı nemin yanı sıra ilkbahar ve yaz aylarında bol miktarda suya ihtiyaç gösterir. Sıcak günlerde yapraklara su püskürtülmelidir. Saksı toprağı gereğinden çok nemli (ıslak) tutulursa tomurcuklarda dökülmeler görülür. Dinlenme dönemi olan eylül-şubat ayları arasında verilen su miktarı azaltılmalı, ancak toprak hiçbir zaman tümüyle kuru bırakılmamalıdır. Bu bitkiler, susuzluğa hiç dayanamaz ve hemen ölür.
